Πάμε στά πρωτόγονα «στοκεινά»ή ασαφή… μυστήρια, ποίοι ανακάλυψαν τήν ψυχή;…
Είναι μακρύ, έχει πολλές ιστορίες, διάβασε τό έστω μέ δόσεις, είναι πολυθεραπευτικό, έχει φιλοσοφικές αποκαλύψεις καί ερωτήματα που δέν ξανά ακούσες….
Θά σάς διηγηθώ τήν κβαντική εμπειρία μίας φίλης μού, τής Μάρως…
Η Μάρω εγχειρίστηκε υπό νάρκωσης. Πρίν ναρκωθεί, τηλεφώνησε σ’ έναν φίλον τής νά ευρίσκεται κοντά τής πρίν εισαχθεί στό χειρουργείο, καθότι δέν έχει κανένα στόν κόσμο συγγενή φίλο, είχε ένα παιδάκι. Ζωντοχήρα, βασσανισμένη, βιοπαλαισμένη…
Ό φίλος τής αρνήθηκε προφασιζώμενος ότι έχει κάποια δουλειά… Η Μάρω τού απάντησε εντάξει. Κατάλαβε ότι δέν ήθελε νά έρθει, βαριώταν, θεωρούσε τήν Μάρω υπερβολική, διότι τουλάχιστον εκείνη τήν στιγμή δέν καταλαβαίνε ούτε Θεό ούτε Μοναξιά ανθρώπου φτωχού τής βιοπάλης, θηλέν φύλου, μέσα στήν ανασφάλεια καί αβεβαιότητα τής αδημονίας τού…
Η Μάρω υπνώθηκε.. κατά τήν διάρκεια τής εγχείρησης, είχε εξωσωματική εμπειρία, έφυγε η ψυχή τής καί πήγε σέ πολυσύχναστο μοντέρνο καφέ τής Λευκωσίας, στό οποίο απολάμβανε τόν καφέ τού ό φίλος τής που αρνήθηκε νά συμπαρασταθεί στήν δικαιολογημένη κατάπτωση καί ανασφάλεια τής…
Άκουσε αρκετή συζήτηση, δίπλα τού καθόταν κάποιος φίλος τού ό Ανδρέας, ό φίλος τής φορούσε κόκκινη φανέλλα καί συζητούσαν κάποια πολύ ιδιαίτερα θέματα…
Η Μάρω αποναρκώθηκε μετά τήν πάροδον τής επήρρειας τού αναισθητικού. Συνήλθε λίγο καί ξανά τηλεφώνησε στόν φίλο τής. Τόν παρακάλεσε νά έρθει νά τήν δεί στό κρεββάτι. Τού είπε νά περιμένει 15 λεπτά ώς τήν πόρτα διότι ήταν εχειρησμένη καί ώς έκ τούτου αργοκίνητη. Αυτός συμφώνησε…
Μού εκμυστηριεύτηκε ότι ήθελε νά τόν δεί γιά νά επιβεβαιώσει εάν αυτόν που βίωσε υπό νάρκης ήταν αληθές.
Ήρθε ό φίλος τής καί τού είπε λέξη πρός λέξη ό,τι είδε καί ό,τι άκουσε!…
Αυτός τής είπε: «εσού που τά ξέρεις αυτά» εμβρόντητος!…
Η Μάρω δικαιώθηκε!…
Ό πρώτος άνθρωπος που ανακάλυψε τήν ψυχή ήταν ό πρώτος άνθρωπος…
Εάν ό πρώτος άνθρωπος δέν είχε άμεση σχέση μέ Τόν Θεόν ή εάν μετέπειτα άνθρωποι δέν είχαν σχέση μέ Τόν Θεόν ή εάν κάποιοι άνθρωποι αποκόπηκαν από τήν Μαρτυρία τής άμεσης σχέσης Τού Θεού μέ τόν άνθρωπο, πώς καί ποίος θά ήταν ό πειστικότερος τρόπος ανακάλυψης τής ψυχής;…
Ό πρωτόγονος άνθρωπος είχε εξωσωματικές εμπειρείες ήτοι εξωσωματικές ψυχικές εμπειρίες… Τότε ανακάλυψε ότι έχει καί δή είναι πνεύμα ήτοι ψυχή… ή έχει ψυχή μέσα στό πνεύμα καί πνεύμα μέσα στήν ψυχή…
Οί έννοιες καί οντότητες πνεύμα καί ψυχή είναι θωλό καί αμφίβολο ακόμη εάν είναι τό ίδιο ή διαφορετικές. Ακόμη καί ιερείς ή έμπειρα άτομα από ίδια θρησκεία έχουν διαφορετικές καί συγχυσμένες απόψεις… Ακόμη καί τά ίδια άτομα σέ διαφορετικές φιλοσοφικές συνζητήσεις ή πεποιθήσεις τούς αντιφάσκουν μέ κάποια νά τό γνωρίζουν καί κάποια νά μήν τό γνωρίζουν ή νά τό ξεχνούν, ήτοι τί είπαν άλλοτε, που μπορεί η νέα δήλωση τούς νά είναι αναθεώρηση τής προγενέστερης ή παροντική έν χρόνω πεποίθηση…
Η ψυχή από τίς εμπειρίες διαφόρων εξωψυχωτικών ακούει καί βλέπει… Δέν γνωρίζουμε εάν οσμείται καί γεύεται, όπως συνάμα συμβαίνει είς τά οράματα καί όνειρα, αλλά συνάμα νοιώθει απτή επαφή/αφή…
Δέν είμαι βέβαιος εάν ένα κωφό καί τυφλό άτομο έκ γενετής μπορεί σέ εξωσωματική ψυχική εμπειρία μπορεί νά δεί καί νά ακούσει, ούτε εάν μπορεί κάτι τέτοιον κάποιο άτομο που κουφάνθηκε καί τυφλώθηκε κατόπιν. Δέν τό έψαξα καί εάν κάποτε τό είχα ψάξει δέν θυμάμαι… Ίσως νά μήν επιτρέπεται σέ τέτοια άτομα νά έχουν εξωσωματική ψυχική εμπειρία ή νά επιτρέπεται σέ πολύ σπάνιες περιπτώσεις…
Τό άλλο συμπέρασμα είναι ότι ένα άτομο κατά τήν εξωσωματική ψυχική περιήγηση τού έχει τό σώμα ζωντανό. Που σημαίνει άλλο τό σώμα, άλλη η ζωή, άλλη η ψυχή. Εδώ επιβεβαιώνεται η εξήγηση μού διά τόν όρον ψυχή ζώσα τού Μωϋση είς τήν Γένεση…
Τό ερωτήμα που τίθεται είναι εάν τό σώμα μπορεί νά παραμένει ζωντανό γιά πέρα από κάποιον προκαθορισμένο από τά άχραντα μυστήρια χρόνο χωρίς ψυχή ήτοι μέ τήν ψυχή τού έξω από αυτή… Όταν λέμε ότι κάποιος άνθρωπος έμεινε φυτό, μήπως η ψυχή τού ευρίσκεται εκτός τού σώματος τού; Ή μήπως η ψυχή ευρίσκεται σέ μία αδράνεια ή αδυναμία νά κυκλοφορήσει κανονικώς μέσα σέ κάθε σωματίδιο τού σώματος, επειδή ακριβώς αυτό έπαθε κάποια βλάβη;…
Δέν τελειώσαμε μέ τά ψυχομυστήρια έχουμε κι’ άλλα…
Τί μέγεθος έχει η ψυχή, έχει μέγεθος; Τό ότι η ψυχή περνάει μέσα από τοίχους είναι γεγονός. Θά αναφέρω δύο προσωπικά παραδείγματα, σύν όμως τά αναρίθμητα άλλων που εξυπονοούνται. Όταν απόθανε η μητέρα μού σέ κλινική από καρκίνο, επισκέφθηκε μία συγγένισσα που ήταν λειχούσα σέ απέναντι κλινική. Ήταν τρείς τά ξημερώματα καί αμέσως η συγγένισσα τηλεφώνησε στή αδελφή μού καί τήν ερώτησε: «πέθανε η μητέρα σού;». Πού τό ξέρεις τής λέγει η αδελφή μού; Μόλις μάς τηλεφώνησαν από τήν Λευκωσία. Η συγγένισσα απάντησε: «τράνταξε τό παράθυρο μέ δυνατό κρότο, μπήκε ένας αέρας στό δωμάτιου μού που άφηνε ένα ίχνος σφοδρού αέρα, έδωσε τρείς γύρους τού δωματίκου μού καί εξαφανίσθηκε». Εκείνη τήν ώρα εγώ σηκώθηκα από τό κρεββάτι ημικοιμισμένος καί έλεγα από μέσα μού τί κάνεις εδώ; Πρέπει νά πάς στήν μάνα σού! Μόλις μά μόλις έκατσα τηλεφώνησε η αδελφή μού καί μού είπε ότι πέθανε η μάνα μάς. Σημείωση, πρίν πεθάνει τήν μετάφεραν σέ διπλανή κλινική περίπου ενός χιλιομέτρου μακρυά από εκείνη που ήταν κοντινή μέ τήν συγγένισσα λειχούσα, μέ τήν οποία μιλούσαμε από τά παράθυρα. Καί δεύτερη σημείωση, ήξερα ότι θά πεθάνει εκείνη τήν νύχτα, είπα στούς συγγενείς ότι θά πάμε αλλά θά στραφούμε στήν Λευκωσία απόψε…
Τήν δεύτερη αυτοπροσωπική εμπειρία θά τήν αφήσω γιά τό τέλος. Νά εξετάσουμε εάν η ψυχή έχει μέγεθος. Η ψυχή κατ’ αποκλειστικότητα τής Ορθόδοξης Εκκλησία λέγεται ότι είναι άϋλη, μία λέξη που συντάσσεται από τό άλφα στερητικό καί τήν ύλη. Τί σημαίνει άϋλον; Εάν τό ψάξετε, οί περισσότεροι ανθρώποι δέν έχουν ιδέα, είναι σέ πλήρη αφασία καί ακατανοησία περί τούτου. Κάποιοι θεωρούν ότι άϋλον είναι η ενέργεια, αλλά από τήν ώρα που απόδειξε ό Άϊνστάϊν ότι η ύλη συναντάται σέ δύο μορφές (e=mc2) α) μάζα καί β) ενέργεια, καταρρίπτεται αυτομάτως η ιδέα ότι τό άϋλον είναι η ενέργεια, κάτι που κατά 99% τουλάχιστον συμφωνώ. Τότε κατάλαβα ή μάλλον πείσθηκα περισσότερο ότι τό άϋλον δέν είναι ενέργεια ήτοι η κοσμική υλική ενέργεια μέ τίς άπειρες μετατροπές. Μετά κατάλαβα ότι η διαφορά ύλης καί αϋλίας είναι εκτός τών άλλων η ταχύτητα καί ότι σέ άϋλες καταστάσεις που ζούν τά πνεύματα/ψυχές η ταχύτητα είναι ασυλλείπτως μεγαλύτερη καί ότι η ταχύτητα τού φωτός δέν είναι η ανώτερη όπως πιστεύετο μέχρι προσφάτως, αφού αυτή είναι μία ταχύτητα ύλης που σέ σύγκριση μέ τίς έστω χαμηλότερες άϋλες ταχύτητες είναι πολύ «πενιχρή» καί ασήμαντη… Τί σημαίνει ασήμαντον; Άλφα στερητικό καί σήμα ότι τό σήμα τού είναι περιφρονημένο, μικρό, άνευ (μεγάλης) σπουδαίας σημασίας!…
Η αύξηση τής ταχύτητας συνεπάγεται αναπόφευκτα, εκτός θαυμαστών περιστάσεων, απώλεια βάρους που αυτό συνεπάγεται απώλεια μάζας καί αυτό συνεπάγεται απώλεια όγκου καί οπού καί τά τρία μαζύν απώλεια μεγέθους ώς ανάμεικτο αυτής Τετραπιθανότητος. Άρα σέ γενικές γραμμές άϋλόν είναι η ταχύτητα εκείνη που δέν αφήνει ίχνος ύλης = βάρους, μάζας, όγκου καί δή μεγέθους ύλης αφού αυτές οί τρείς απώλειες είναι υλικοκόπες καί υλικογενείς. Τό πρώτο ερώτημα είναι, ό,τι δέν έχει μέγεθος = βάρος, μάζα, όγκο, δέν έχει ταχύτητα καί ύπαρξη;… Σημειώνουμε ότι ύπαρξη σημαίνει υπό αρχών. Καί τό δεύτερο ερώτημα είναι τό αντίστροφο, υπάρχει ταχύτητα χωρίς τήν συνοδεία βάρους, μάζας, όγκου ήτοι μεγέθους υπαρκτής ύλης; Κατά παράδοξο τρόπο τό δεύτερο ερώτημα είναι αυταπάντητο, από τά Μαθηματικά! Θεωρητικά δέν υπάρχει μέγεθος ταχύτητος που δέν υπάρχει, η ταχύτητα δέν εξαρτάται από τήν ύλη αλλά η ύλη από τήν ταχύτητα, καί αυταπόδεικτο ότι τά Μαθηματικά όπως πάντοτε υποστήριζα εγγράφως είναι Άϋλα καί τά καλώ σωματίδια, κυματίδια, χέρια Τού Θεού, που σέ πολλούς δέν αρέσουν αλλά όταν τά λένε Θεολόγοι ή Αγίοι τούς αρέσει. Η Θεωρία ότι δέν υπάρχει μέγεθος ταχύτητος που δέν υπάρχει είναι δική μού, μέ τήν συνοδεία τού Όρου Απειρολογία που κατάλαβα κατά παράδοξο τρόπο μέ κάποιους τρόπους από τά παιδικά μού χρόνια καί που αρκετές λεπτομέρειες σάς εξήγησα σέ άρθρα.
Εάν η ταχύτητα είναι ανώτερη από τήν ύλη καί προγενέστερη από τήν ύλη, τότε όσα υποστηρίζω αληθεύουν. Ό Θεός έχει ώς κυριότερο αυτοχαρακτηριστικό τήν ταχύτητα. Θά εξοργιστείτε ότι είναι η Αγάπη καί τό Δίκαιο, δέν διαφωνώ, αλλά τί Θεός θά ήταν εάν δέν μπορούσε πέρα ακόμη καί από τήν άπειρη ταχύτητα;… Προσπαθείστε νά κατανοήσετε φιλοσοφικώς θεολογικώς επιστημονικώς τό παράδειγμα μέ ψυχραιμία… όχι εξάρσεις… τίποτε δέν αναιρώ, απλά βλέπω!… πέρα από τόν όρον κοιττάζω αχάπαρα!…
Όταν κατάλαβα ότι η επιτάχυνση συνεπάγεται απώλεια μεγέθους ύλης όχι μεγένθους μεγαλοιότητος βασιλείας, δύναμης, εξουσίας, δόξας, τότε συγκατάλαβα ότι η ύλη μπορεί νά αντέξει μέχρι τινής συγκεκριμμένης ταχύτητος, απ’ εκεί πέρα δέν μπορεί νά προλάβει τήν ταχύτητα. Κατάλαβα από ταχήτητα η ταχύτητα δημιούργησε τά πάντα, πνευματικά καί υλικά, συνεπώς, η ύλη δέν μπορεί νά ποίησε τό πνεύμα αλλά τό πνεύμα τήν ύλη… Διότι η ισχυρότερη ταχύτητα όχι δημιούργησε τήν χαμηλότερη, μπορεί καί έγινε έτσι, αλλά η ισχυρότερη ταχύτητα δημιούργησε τήν ύλη νά αντέχει ταχύτητες που η ύλη νά μπορεί νά βαστάξει μέσα τής γιά νά μπορεί νά υπάρχει. Πέρα από αυτές τίς ταχύτητες η ύλη ή δέν συγκρατεί τήν ταχύτητα που υπερβαίνει τά μέτρα τής καί φεύγει αυτή η ταχύτητα ή η ύλη εξαφανίζεται. Κατ’ ακρίβειαν, η ύλη γιά νά υπάρχει συνηρείται πάντοτε από κάποια ταχύτητα, εξού πάντοτε έλεγα ότι δέν υπάρχει μηδέποτε ακινησία στόν κόσμο, εκτός παρά πιθανότητα στήν Κόλλαση, εξού καί γράφω τό κόλαση μέ δύο λάβδα ήτοι από τό κόλλα.
Συν+κατάλαβα καί κάτι άλλο. Ότι στά σύνορα ταχυτήτων ύλης ήτοι τής ανώτερης υλικόκοπης ταχύτητας καί τής χαμηλότερης άϋλης ταχύτητος, υπάρχει έναν Μεσοδιάστημα! Που τό όν είναι ένα ποσοστόν ύλης καί έναν ποσοστόν αϋλίας, όσον αυξάνει εντός τής διαχωριστικής γραμμής/Μεσοδιαστήματος η ταχύτητα, που μπορεί νά τήν φανταστείτε μία αχνή λεπτή γραμμή ή έναν τεράστιο πάχος, τότε τά ποσοστά ύλης καί αϋλίας αλλάζουν υπέρ τής πλάστιγγας τής αϋλίας καί εναντιθέτως στήν εκεί ελάττωση ταχύτητος υπέρ τής πλάστιγγος τής ύλης. Απ’ εδώ προκύπτει η Θεωρία μού γιά τήν Τετραπιθανότητα τής ταχύτητος α) υλική β) μεσοδιαστημική γ) άϋλη δ) τό ανάμεικτο καί μίας άλλης Τετραπιθανότητος α) υποϋλική/κολλαστική π.χ. ταχύτητα κάτω από – 300,000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο β) υλική γ) μεσοδιαστημική δ) άϋλη.
Έχουμε δύο μεγέθη, τά μεγέθη τής ύλης καί υποϋλης καί τά μεγέθη τού άϋλου, τά μεγέθη ταχυτήτων τής ύλης καί τά μεγέθη χωρίς ίχνος ύλη ήτοι τά άϋλα…
Ψυχικές εξωσωματικές εμπειρίες καί βιώματα αναφέρονται καί από Χριστιανούς που επικροτούν καταφατικώς κληρικοί. Συνήθως αυτοί βλέπουν τά 23 τελώνεια (συμπλήρωσα ότι 24ον είναι Ό Χριστός ήτοι η τελική Κρίση, διότι ό αριθμός 23 ήταν αυθαίρετος Ιεροαριθμοσοφικώς), τούς Αγίους καί Τήν Παναγία είς τό μέσον καί όπισθεν εκτυφλωτικό φώς, όραμα που είχα επίσης μετά τήν πρώτη μού Εξομολόγηση πρίν 21 έτη. Ό πάτερ Χαρίτων από τήν Αγία Νάπα, έλεγε σέ πνευματοπαίδια τού ότι τίς νύχτες έξερχόταν τού σώματος τού περιηγούμενος σέ τόπους πολέμου καί πείνας κλαίγωντας. Τήν περιφορά τής ψυχής γνώρισα πρώτη φορά σέ βιβλίο ενός πνευματιστή από τήν Ανατολή όταν ήμουν δέν ήμουν έφηβος…
Οί Χριστιανοί κληρικοί στίς εξωσωματικές εμπειρίες πιστών απαντούν ότι πέθανε καί επέστρεψε στό σώμα, όπως λένε καί οί ίδιοι. Δέν ξέρω εάν τό θεωρούσε θάνατο ό πάτερ Χαρίτων, αλλά αυτός καί άλλοι περιφέρονται τακτικώς, είναι τώ όντι θάνατος; Σ’ αυτό απαντήσαμε προηγουμένως αλλά θά προσθέσω ακόμη ένα λεπτομερές ερώτημα; Μήπως έναν μέρος τής ψυχής παραμένει στό σώμα καί έναν μέρος εξέρχεται, είναι δυνατόν; Είναι εφικτόν; Είναι Προεπιτρεπτόν από τά Άχραντα Ψυχομυστήρια Τού Θεού;…
Λέγεται ότι μετρήθηκαν τά βάρη νεκρών πρό θανάτου καί αμέσως μετά τό θάνατο καί είχαν διαφορά τρία γραμμάρια, που είναι γι’ αυτούς τό βάρος τής ψυχής. Προσωπικά υποστήριζα ότι είναι απώλεια υλικής ενέργειας, καθότι η ψυχή δέν έχει βάρος. Όμως μήπως η ψυχή σέ στατική θέση εντός ενός ναού, σώματος, τοίχους, έχει βάρος καθότι τρέχει μέ χαμηλές ταχύτητες ήτοι κινείται μέ χαμηλές ταχύτητες ήτοι υλικές ή μεσοδιαστημικές; Μήπως η εμπειρία τής Μάρως καί κάθε άλλου είναι προέκταση τής ψυχής ήτοι προέκταση μεγέθους δηλαδή προέκταση λόγω αύξηση ταχύτητος που συνεπάγεται εννοείται τόν όρον ψυχική προέκταση; Εάν ισχύει αυτόν τότε ουδέποτε μία ψυχή δέν φεύγει από τό σώμα καί νά επανεπιστρέψει, αυτό που επιστρέψει είναι η συρρικνωμένη προέκταση μεγέθους ταχύτητος κινήσεως τής ψυχής!…
Άκουσα ανθρώπους που λένε ότι η αύρα κάποιων ανθρώπων φθάνει μέχει άλλους Γαλαξίες καί ανθρώπους ότι η ψυχή ώς μέρος ανώτερου εαυτού, ίσως νά είναι τό ίδιο μέ αυτό που λέγω προέκταση ταχύτητος, φθάνει ώς Τόν Θεόν, καί τό θεώρησα ύβριν! Μετά όμως είπα ότι σπουδαίοι Αγίοι τής Ορθοδοξίας είχαν Θεωρίες τέτοιες που είδαν Τό Άκτιστον Φώς, χωρίς νά αναφέρουν πάντοτε ότι διάνυσαν αποστάσεις, αλλά ότι Αυτόν τούς παρουσιάστηκε, αφού ούτως ή άλλως είναι πανταχού Παρών καί τά πάντα Πληρών. Μπορεί νά πάς στόν Θεό ή νά έρθει Ό Θεός σ’ εσένα ή αμφότερα. Τό αλληλοεισερχόμενο τρίγωνο, ή εξάλφα ή άστρο τού Δαυίδ αυτό εξυπονοεί, τό τρίγωνο μέ τήν μύτη πρός τά άνω σημαίνει πάς, μέ τήν μύτη πρός τά κάτω σημαίνει Έρχεται καί αμφότερα σημαίνει ταυτόχρονη συνάντηση, πηγαίνεις καί συνάμα Έρχεται…
Τό νά πάς ώς ψυχή δέν είναι δύσκολο, αλλά η προσοχή πρέπει νά προσηλώνεται εάν ό ανώτερος ψυχικός εαυτός τώ όντι πάει στόν Χριστόν ή σέ κανένα πονηρό πνεύμα που σέ κάνει νά πιστεύεις ότι είναι Ό Θεός, καθόλου δύσκολο από μέρους τού νά σέ πείσει, καθότι η εμπειρία από μόνη τής είναι τόσον πνευματική καί πρωτόγνωρη ώστε εάν είσαι αφελής νά νομίζεις ότι εκεί που πήγες είναι τό υψηλότερο εξαιρετικό εξέχον μέρος ήτοι έν όψει Θεού!… Αυτά παθαίνουν δυστυχώς πολλοί μέ διάφορες μεθόδοι, γι’ αυτό οί Αγίοι επισημαίνουν συνεχώς προσοχήν καί δέν μιλάνε γι’ αυτά, παρότι συνάμα σού λένε ότι τά παραδέχονται ή έζησαν. Ό Άγιος Θαδδαίος τής Βιτόβνιτσας αναφέρεται σέ τρόπους φρικτών ιερών εξωσωματικών εμπειριών, αλλά αναφέρει σκόρπιες λεπτομέρειες χωρίς νά φανερώνει τά κλειδιά, όπως ό ίδιος αναφέρει, διότι οί άπειροι/ανέμπειροι, μπορεί καί νά πεθάνουν… ή νά πάνε αλλού καί νά νομίζουν άλλα τών άλλων. Είναι ωσάν νά ήπιες ένα ωραίο κρασί τόσον ωραίο που νά νομίζεις ότι είναι τό ωραιότερο όλων, αλλά δέν είναι, κάποιος απατεώνας σέ πείθει. Βασικά διά Τόν Θεόν δέν υπάρχει η αδυναμία νά σέ κεράσει ακόμη ωραιότερο καί ακόμη ωραιότερο ώς τό άπειρο. Συνεπώς, ό,τι καί νά ήπιες ή είδες, δέν σημαίνει ότι είναι τό ανώτερο, μπορεί νά είναι εξαπάτηση γιά νά τό θεωρήσεις ώς τό ανώτερο ή, εάν είσαι Όρθόδοξος θά καταλάβεις ότι είτε είναι εξαπάτηση εάν προέρχεται από τόν διάβολο, είτε η αξίωση σού έκ Θεού βάσει τών βαθμών τών αγαθών κόπων σού!…
Όταν η Μάρω είδε τόν φίλο τής μέ τόν Ανδρέα, είχε ακούσει τό όνομα τού, αλλά δέν τόν γνώριζε, συνεπώς, η ψυχή στήν εξωσωματική εμπειρία ή στόν βαθμόν που είχε η Μάρω, δέν μπορούσε νά γνωρίζει τά πάντα…
Είναι η ψυχή καί τό πνεύμα συνώνυμα; Οί απόψεις διίστανται χωρίς νά ομολογούνται. Πολλοί όταν μιλάνε πότε θεωρούν αυτά όμοια πότε όχι. εντούτοις, ποτέ δέν αναφέρονται ψυχές οί αγγέλοι καί οί δαίμονες, αλλά πάντοτε πνεύματα, γιατί;… Από υποσυνείδητη καί υποσυναίσθητη επιφύλαξη; Ό Γεώργιος από τήν Κύπρο ό νύν πρωθυπουργός τού Πρωτάτου στό Άγιον Όρος μού ανάφερε σέ κάποια συνζήτηση: «η ψυχή Τού Χριστού…». Εγώ αιφνιδιάστηκα. Είπα: «μά Ό Χριστός είναι Υιός Τού Θεού, είχε καί ψυχή πέραν Τού Υιού μέσα Τού ενανθρωπισμένος;». Ό Γεώργιος σιώπησε, ή δέν γνώριζε καί τό σκέφθηκε πρώτη φορά, ή ήξερε κάτι που γνώριζε ότι δέν τό είχα εξεδιαλύνει. Άραγε, ψυχή Τού Χριστού ήταν Ό Υιός ή εκτός από Τόν Υιόν κάθε σώμα αφού είχε σώμα συνοδεύεται από ψυχή; Εύκολα κάποιος κακοπροαίρετος θά μέ πεί αιρετικό, αλλά άς μάς απαντήσει ό ίδιος, διότι αυτά τά κάνουμε ώς υποθέσεις έρευνας, ασχέτως εάν σ’ αυτούς δέν αρέσει, καί όχι μέ βεβαιότητα. Άλλωστε Ό Χριστός είπε ερευνάτε τάς Γραφάς καί τά Άρρητα Μυστήρια είναι Γραφές, προσωπικώς πιστεύω ότι η ψυχή που συνοδεύει τό σώμα Τού Χριστού είναι Ό Υιός καί αυτή η ψυχή είναι τό Πνεύμα Υιός, αλλά συνάμα μέσα Τού είχε καί Τώ Αγίω Πνεύματι καί Τόν Πατέρα… όπως Ό Ίδιος Ομολογεί!..
Σ’ ένα σώμα μπορεί νά συνοδεύονται πέρα τού ενός πνεύματος καί μίας ψυχής. Δηλώσεις γι’ αυτό μάς έρχονται απ’ όλες τίς θρησκείες. Τί σημαίνει ότι στόν Άγιον άνθρωπο κατοικεί Τώ Αγίω Πνεύματι; Τί σημαίνει από τούς αγίους λεγχθέν ότι μέσα σ’ έναν άνθρωπο μπορεί νά υπάρχουν λεγεώνες δαιμόνων, τό είπε καί Ό Χριστός ή μάλλον ό δαιμονισμένος όταν διατάχθηκε από Τόν Χριστόν, ήτοι έναν δαιμόνιο μέσα από τόν κατεχόμενο ήτοι δαιμονισμένο μέ ξένα πνεύματα ήτοι ψυχές (;)…. Όπως σ’ ένα ναό μπορεί νά ευρίσκονται ταυτόχρονα ένας ή πλήθος ανθρώπων, ομοίως καί σ’ ένα σωματοναό, ίσως καί διαφορετικών προθέσεων πνεύματα, όπως καί οί διαφορετικές προθέσεις τού πλήθους σ’ ένα ναό. Άλλωστε, ποία είναι η διαφορά τού νά προσκυνάς μίας εικόνα αγίου από τό νά προσκυνάς μία εικόνα μή αγίου, είτε αυτός είναι ανθρώπινο είδωλο, είτε πνευματικό είδωλο, υπαρκτό ή φανταστικό; Ότι η εικόνα τού αγίου απεικονίζει έναν άνθρωπο που μέσα του κατοίκησε τελεσίδικα Τώ Αγίω Πνεύματι, άρα τέ όταν προσκυνάς τόν άγιο προσκυνάς Τώ Αγίω Πνεύματι. Άγιος είναι αυτός που μέσα τού επικράτησε πλήρως η αγαθή κατοχή Τού Αγίου Πνεύματος σέ διάφορους βαθμούς. Ό όρος κατεχόμενος διά τούς αλλοπνευματοκυριαρχημένους, θά έλεγα ώς Χριστιανός από καλά ή κακά πνεύματα, μάς έρχεται από τήν Αρχαία Ελλάδα…
Βίωσα εμπειρίες μέ ανθρώπους κατεχόμενους από δαιμόνια που τσιρίζουν, αγριοδαιμονοφωνάζουν, μέ αλαλγμένες μή συνηθεισμένες από κανονικούς ανθρώπους φωνές καί άλλες ιδιοτροπίες καί ακοές που δέν συναντούνται σέ κανονικούς ανθρώπους. Μία δαιμονισμένη είς τόν Άγιον Εφραίμ τής Νέας Μάκρης, αφού κάθισε επάνω τής ό παπάς μέ τόν Σταυρόν, μετά τήν αγρυπνία αφέθηκε νά Μεταλάβει, αυτή συνεχώς εξέπεμπε έναν αλλόκοτο ήχο, χωρίς σταματημό.
Προκύπτει τό ερώτημα, πώς μία δαιμονισμένη αφήνεται νά Μεταλάβει, ενώ ένας καθ’ όλα κανονικός ή «κανονικός» άνθρωπος όχι; Η δαιμονισμένη αυτή καί άλλοι πολλοί δαιμονισμένοι βασσανίζονται από τούς δαίμονες αλλά δέν σημαίνει ότι τούς αποδέχονται καί τούς λατρεύουν. Είναι έναν είδος πνευματικοσωματικού καρκίνου ή ανίατης ασθένειας αλλά δέν σημαίνει ότι αγαπάνε τήν ασθένεια τούς.
Ανθρώποι που έκαναν τρομερές αμαρτίες καί υπερεγκλήματα δέν έχουν σημάδια δαιμονισμού, πολλές φορές, τά μέτωπα τούς λάμπουν. Τό έχετε προσέξει; Παρατηρείστε κάποιους πολιτικούς ειδικώς παλαιότερους, οί δαίμονες τούς φωτείζουν καί τούς παρέχουν άπλετη «λογική», κοινή λογική, απ’ αυτή που όλοι γνωρίζουμε, αυτά αναφέρονται σέ θρησκευτικά βιβλία χωρίς όμως τέτοια παραδείγματα που αναφέρω. Π.χ. άλλοι έχουν μία έξαλλη φάτσα, περπατησιά, φωνή, όχι από ειρωνεία καλοπροαίρετου πειράγματος μεταξύ φίλων, αλλά από κενοδοξία καί ματαιοδοξία σέ ύψιστες κρουφές συγχυσμένου λογικού φθονερού καί αυτοπροβλητικής κενοδοξίας εγωϊσμού, επιδειξιομανείς, κοσμικοί, κοσμοπολίτικοι γιά τό τίποτε ή γιά τό υστερόβουλον συμφέρον καί τό διαρκές «καλό» «όνομα»…
Από κάποιο λάθος τού ανθρώπου, τής ψυχής τού, τού σώματος τού, τής αύρας τού, που δέν γνωρίζουμε, καί που οί κοινοί ψυχολόγοι, βλέπουν αλλά από άλλη σκοπιά, παραπλανητική μέχρι τινός βαθμού σέ όλες τίς περιπτώσεις, δαιμονίζονται, δηλαδή οί δαίμονες λαμβάνουν τινή συνήθως περιορισμένη εξουσία σ’ αυτούς που γιά νά τούς εκθέσουν εκδηλώνονται. Πολλές φορές πταίνε οί ίδιοι οί δαιμονισμένοι, αλλά γιατί δέν είδατε ποτέ πράον ζάμπλουτον, πολιτικό, μάγο, νά δαιμονίζεται; Διότι σ’ αυτούς ό διάβολος εκδηλώνεται καί καθοδηγεί έν κρυφώ μέ πραότητα στήν φανερή συμπεριφορά, ευγένεια καί υψηλή λεπτότητα «καλών» «τρόπων», χαχαχα! Χρησιμοποιεί τόν καθένα αναλόγως τί θέλει νά επιτύχει μέ αυτόν καί αναλόγως τών τανέλντων καί τό μέγεθος καί τήν «υγεία» ή υγεία τού νού τού.
Τά δαιμόνια βασσανισμού εισέρχονται μεταξύ άλλων από οξύνες/τοξύνες, κτυπήματα, ιδιαίτερες περίτεχνες ιδιότροπες πολύπλοκες επάρσεις καί αφέλειες ταυτόχρονα ή ξεχωριστά, όπως τό νά ακούεις έναν «αθώο» τραγ+ού+δι….
Δέν αναφέρονται περιπτώσεις κατοχής ή εισαγωγής ανθρώπινων ψυχών σέ άλλες ψυχές, εκτός από μία που γνωρίζετε μερικοί αλλά δέν θέλω νά αναφέρω, διότι μπορεί νά κάνει κακό, ίσως υπάρχουν κι’ άλλες αναφορές. Στήν περίπτωση που γνωρίζω, ένα πνεύμα εξήλθε από κάποιον που πέθαινε καί ευαίσθητη ψυχή ενός παιδιού είπε ότι ήρθε μέσα τού, κάτι που τό σημάδευσε καταλυτικώς σ’ όλη τήν έκλυτη ζωή τού. Τό παιδί εκείνη τήν ώρα έφριξε, ώστε νά ανοίξουν οί εσωτερικοί αγωγοί τού απ’ όπου εισάγονται πνεύματα. Όμως μπήκε μέσα τού εκείνη τήν ώρα η ψυχή τού εξέψυχου ή κανενός δαίμονα που τόν έπεισε ότι είναι τού μόλις εξεψυχισμένου; Από χριστιανικής οπτικής, η ψυχή περιφέρεται 40 ημέρες πρίν καταλήξει όπου θά τήν πάρει έν τέλει ό συνοδός άγγελος. Κατά συνέπεια, δέν θά έμπαινε μέσα τού επειδή δέν επιτρέπεται. Μήπως αυτός που εξεψύχησε είχε δαιμόνια που έναν από αυτά μπήκε μέσα στό παιδί; Θυμάστε ότι στήν χώρα τών Γαδαρηνών τά δαιμόνια εξήλθαν από τόν δαιμονισμένο καί εισήλθαν μέσα στούς χοίρους τούς οποίους έριξαν από τόν κρεμμό, αυτό τό είχαμε αναφέρει γιατί έγινε. Ό εξεψυχισμένος ήταν σαμάνος κατά τό παιδί καί τό παιδί έγινε σαμάνος ή όπως νομίζει ότι ήταν αυτός που καλούσε σαμάνο. Αυτός ό σαμάνος ήταν ένα δαιμόνιο ή πλήθος δαιμονίων που η δράση τούς είχε σχέση μέ αισθησιακές καί εκστασιακές τελετές ναρκωτικών/ψυχοδιεγερτικών. Τί λέγαμε πρίν; Μπορεί νά πάς ψηλά αλλά νά είναι τού σατανά υψηλοφροσύνη, εσύ ανέμπειρος καί αταπείνωτος νομίζεις πώς είσαι ενώπιον Θεού. Μέ τήν ίδια σύν/πλήν εξαπάτηση ό διάβολος «γέννησε»/έχρισε τρισεκατομμύρια θεούς/«θεούς» σέ Ινδία καί σέ όλον τόν κόσμο καί είναι αυτοί οί κεχρισμένοι τά δαιμόνια τού = ειδήμονες, δαϊμονες, ιθύνοντες σέ κάθε σατανομαγγανεία. Κάθε αμαρτία μπορεί νά εισάξει μέσα στούς ανθρώπους δαιμόνια, προσωρινώς ή μονίμως, ισχυρά ή ανίσχυρα, εξαρτάται από αναρρίθμητες λεπτομέρειες. Στό βιβλίο τού Αόρατος Πόλεμος ό Άγιος Νικόδημος ό Αγιορείτης λέγει ότι Ό Θεός επιτρέπει τήν παραμονή δαιμονίων σέ άγιους ανθρώπους γιά νά τά φοβούνται καί νά ευρίσκονται συνεχώς σέ ταπείνωση καί προσευχή.
Ό Θεός μετράει τήν ψυχοσύνθεση καί ιδιοτροπία τών γονιδίων καί επίκτητων κουσουριών τού καθενός καί αποφασίζει αναλόγως. Όταν πιά δέν μπορεί νά τούς επηρεάσει ό διάβολος καί τά κουσούρια που έχει κάθε άνθρωπος τότε αφήνει τά δαιμόνια νά φύγουν.
Μπορεί νά έχεις επισκέπτες στό σπίτι σού αλλά δέν σημαίνει ότι σ’ εξουσιάζουν. Κάποιους τούς εξουσιάζουν. Άλλοι πάλιν, όταν έχουν προβλήματα καί μόνον τότε ταπεινώνουνται. Στό Γεροντικόν αναφέρεται ένας Μοναχός που προσευχήθηκε νά μήν έχει πειρασμούς, Ό Θεός τόν άκουσε. Μετά περίλυπος διαμαρτυρήθηκε σ’ έναν Γέροντα ότι από τότε που έφυγαν οί πειρασμοί όπως προσευχήθηκε στόν Θεό δέν έχει φλογερή προσευχή, μετάνοιες, πίστη. Είδες τί έπαθες ρέ καϋμένε τού είπε, τρέξε πήγαινε προσευχήθου στόν Θεό νά σού επαναφέρει τούς πειρασμούς, μόνον έτσι θά πειάσεις ουράνιο μισθό. Μέ άλλα λόγια, από τό τίποτε δέν μπορείς νά πάρεις τίποτε. Σ’ άλλους Ό Θεός δέν στέλλει πειρασμούς διότι έχουν διαφορετική ιδιοσυγκρασία αντοχής, πλεονεκτημάτων καί μειονεκτημάτων. Μπορεί νά πειάνουν ουράνιο μισθό μέ τήν ευαισθησία, τήν ελεημοσύνη, τήν Θεωρία, τήν Φιλοκαλία. Ό πειρασμός είναι αυτός που σέ συγκρατεί άνθρωπο καί σέ κάνει σταδιακώς καλύτερο άνθρωπο μέχρι νά γίνεις ό καλύτερος εί δυνατόν σέ δυνατότητα άνθρωπος ήτοι άγιος, ό Κωνσταντίνος Καβάφης τό είπε μέ τόν στίχον: «καί τώρα τί θά κάνουμε χωρίς βαρβάρους;». Οί πνευματικοί βάρβαροι είναι οί δαίμονες!!!! Αλλά καί οί καθημερινοί δαίμονες πνευματικοί δαίμονες είναι!!!! Πολλές φορές βάζει Ό Θεός κανονικούς ανθρώπους νά παίξουν τούς ρόλους τών δαιμόνων πρός κάποιον άνθρωπο γιά δοκιμασία, πειρασμό καί αντιπαλότητα καί αντιμάχη από τόν άνθρωπο αυτό… Είτε ό εκπαιδευτής είναι καλοπροαίρετος είτε κακοπροαίρετος μπορεί νά σέ διδάξει ή διδακτείς καί αντιδιδακτείς απ’ εκείνα που κάνει καί σού κάνει. Σέ κάποιες περιπτώσεις ένας καλοπροαίρετος εκπαιδευτής μπορεί νά σού κάνει μεγάλα κακά γιά νά μάθεις γιά τό καλό σού καί δή τό ψυχικό καλό σού καί ένας κακοπροαίρετος εκπαιδευτής νά σού κάνει μεγάλα καλά ή «καλά» γιά νά σέ χαλαρώσει ή αποπλανήσει γιά τό κακό σού, τό ψυχικό κακό σού. Εάν είσαι καλός μαθητής θά καταλάβεις σέ κάθε περίπτωση τί συμβαίνει καί θά φέρει στό καλό ό,τι καί άν σού κάνουν, εάν είσαι κακός μαθητός, ομοίως θά φέρεις πρός τό κακό ότι μαθαίνεις καί σού κάνουν…
Είχα έξ’ όσων θυμάμαι τρείς εξωσωματικές ψυχικές εμπειρίες όταν ήμουν νεαρός. Μία περιφερώμουν στό σπίτι, κοντά στό ταβάνι. Τήν δεύτερη φορά προσπάθησα νά φύγω από τό ταβάνι αλλά είπα όχι, επειδή φοβόμουν τό άγνωστο καί ότι μπορεί νά μήν γυρίσω, αλλά όχι ακριβώς όπως φοβάται κάποιος εντός τού σώματος τού. Είπα Ιησούς Χριστός Νικάει καί όλα τά κακά σκορπάει, Χριστέ μού μήν μ’ αφήσεις νά φύγω καί νά μήν μού ξανά συμβεί αυτό. τήν τρίτη φορά που ήταν νομίζω μετά από αυτήν τήν ευχήν στήν δεύτερη εξωσωματική εμπειρία, ανέβηκα στό μέσο πρός τό ταβάνι, επάνω από τό σώμα μού, χωρίς νά μετακινηθώ αλλού καί έβλεπα μία χρυσολαμπυρίζουσα ωσάν αυζήνες/σπινθηροβόλισμα πέριξ τού σώματος μού, θά ήταν η αύρα, καί δέν μπορούσα νά κινήσω τό σώμα μού εκτός από τό λαιμό μού δεξιά αριστέρα, όχι πάνω/κάτω. Ταυτόχρονα ή πότε έβλεπα από πάνω τό σώμα μού καί πότε από μέσα στό σώμα μού τήν χρυσολαμπυρίζουσα σκόνη που άλλαζε σχήματα από μακρουλά σέ αστροσφαιρικά κάπως.
Μία άλλη φορά άνοιξε μία πύλη στόν τοίχο, αλλά δέν μπήκα, σ’ όλες τίς περιπτώσεις είχα τίς προηγούμενες ώρες βαθειούς διαλογιστικούς στοχασμούς. Μία φορά ένα άγνωστο αντικείμενο στόν ουρανό που τό ακολούθησα μέ τό αυτοκίνητο. Είχε μέγεθος μεγάλης λάμπας αλλά τό φώς τού δέν απλονώταν έξω από τήν περιφέρεια τού, ήταν πολύ παράξενο, ώς στατικό φώς. Έκανε πότε πότε απότομες μανούβρες καί απομακρυνόταν. Κάποια στιγμή κινήθηκε μέ μία παράξενη ναί παράξενη θά πώ ταχύτητα, πρός τό μέρος καί πρόλαβα νά πώ Ιησούς Χριστός Νικάει καί όλα τά κακά σκορπάει, Χριστέ μού κάνε τό νά φύγει, καί τότε αμέσως εξαφανίστηκε. Όλ’ αυτά όταν πειραματειζόμουν μέ βαθειούς στομαχασμούς στήν νεότητα μού που ενδεχομένως άνοιγα περιπετειωδώς νοητικές πόρτες που δέν ήξερα ποίος έλεγχε καί τί περιείχε.
Ό σαμανισμός είτε τόν κάνεις έν επιγνώσει σού είτε όχι είναι πολύ επικύνδινος εάν δέν έχεις όπλον ανά πάσα στιγμή τήν Επίκληση Τού Χριστού. Μήν βάζεις καί τά δύο πόδια σ’ έναν ποταμό μπορεί νά κρύβει καρχαρίες.
Όλοι μάς ασχολούμαστε στίς ημέρες μάς μέ τόν Αόρατον Πόλεμον από κάποιους ώς πνεύματα καί ώς σωματοπνεύματα, γι’ αυτόν έγραψε ό Άγιος Νικόδημος ό Αγειορίτης (1749-1809 μ.Χ.). διαβάζεις καί σέ κάποια σημεία γίνεσαι έξω φρενών μέ τήν λογική τού, ύστερα που ηρεμίζεις καί τό σκέπτεσαι αντιλαμβάνεσαι τά ερεθίσματα καί τό ιδιαίτερο υπόβαθρο τών εννοιών πίσω καί επάνω στίς λέξεις τού. Ό Αόρατος Πόλεμος είναι ένας Άγνωστος Πόλεμος, γι’ αυτό βολεύει αυτούς που τόν κάνουν, εξεβολεύει αυτούς που τόν δέχονται καί αφυπνίζει εκείνους που τόν αντιλαμβάνονται!… Γιατί τά γράφω όλα αυτά; Διότι στίς τρέχουσες ημέρες ό Αόρατος Πόλεμος παρουσιάζεται σέ όλους ώς φίλος μέ τούς αδαείς, συνσατανισμένους νά τόν πιστεύουν. Ό Πόλεμος πρός όλους παρουσιάζεται ωσάν Φίλος πρός όλους. Καθημερινώς γίνεται περισσότερο Γνωστός στούς μυημένους ότι υπάρχει αυτός καί περισσότερος Άγνωστος στούς αφελείς, αδαείς καί συνσατανισμένους.
Λένε ότι άμα πείς ένα ψέμα χρειάζονται άλλα χίλια γιά νά τό καλύψεις, μέ τήν ίδια λογική άμα πιστέψεις μία απάτη ή ένα ψέμα συνταυτόχρονα πιστεύεις καί τά επόμενα χίλια που θ’ ακολουθήσουν!!!! Ό πονηρός άγνωστος γνωστός αόρατος ορατός εχθροπολέμιος είναι ό παντεχνολόγος πάσας φάκας καί παγίδας, τελικός σκοπός τού δέν είναι τό έδαφος τού σώματος αλλά τό έδαφος τής ψυχής. Είναι ψυχοφάγος καί αρέσκεται νά κατακτάσει ψυχικές εκτάσεις παρά σωματικές εκτάσεις που χρησιμοποιεί αυτές τίς δεύτερες μέ σκοπό νά κατακτήσει διηνηκώς τίς πρώτες.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ
The post Πάμε στά πρωτόγονα «σκοτεινά»ή ασαφή… μυστήρια, ποίοι ανακάλυψαν τήν ψυχή;… appeared first on Κατοχικά Νεα.
source
https://katohika.gr/ellada/pame-sta-protogona-skoteinai-asafi-mystiria-poioi-anakalypsan-tin-psychi/
